Zo zit dat

Pffoeh, wat een dag. Wat een dag.
Ik was gister de hele dag al mega gestrest omdat ik wist dat ik vandaag weer naar de dietiste moest om te wegen. De regel was dat als ik niet was aan gekomen dan moesten er maatregelen worden genomen, kortom; meer eten.
Vreeeselijk. Het kon dus twee kanten op. Óf ik was afgevallen/zelfe gewicht, óf ik was aangekomen. Het vervelende is dat allebij deze dingen mij niet aan staan. Geen verandering betekende dus meer eten = verandering = een ramp! En aankomen móet ik- dat weet ik best, maar dat wil ik natuurlijk niet. Anders zou ik ook niet in deze situatie zitten!

Neem ik met papa de bus van 7uur en zit ik eerst met een boek op pap's kantoor, omdat we er om halv 8 waren en ik had om halv 9 pas een afspraak. Nou, t eerste wat ik moest doen was dus wegen!!! Kriseee.. Ik zou als ik had gedurft echt weigeren, maar ik ging er met moeite op staan; 45,5 kg!!! 1 gram meer dan vorige week. VETTE opluchting voor mij, want ik dacht echt even dat ik minsten een kilo meer zou wegen!!
Niet dus. Maaaar dat betekende wél dat mijn eetschema moest worden aangepast. FUCK, een yoghurt met musli meer per dag! + dat ik ipv elke keer 1 plakje kaas op brood 3 verdomte plakken moet nemen!!
I'm going crazy, WTF!
Verder mag ik maar 30 minuten per dag iets van wandelen doen en sit-ups zijn uit den boze. HMPF.

Dat schreef ik dus vorige week. Nu zijn we al weer een week verder.
Ik heb dat berichtje nooit gepost, omdat ik gewoon in een paniekbui terecht kwam..
Vandaag de dag gaat het opzich wel goed met me, maar voor de anorexia is het een regelrechte ramp geweest deze week. En dat is het ook nog steeds! Ik heb me aan álles gehouden; al het eten en géén sit-ups!! Dat is een fucking overwinning, maar ik voel me alles behalve tevreden. Ik voel me juist het tegenovergestelde. Een nietsnut, een zwak persoontje dat geen enkel beetje zelfdiscipline heeft. Een mislukkeling. Want elke keer als ik aan eten denk- de hele dag zo ongeveer- gaat er een stem door me heen die soms schreeuwt en soms fluistert dat ik het eten weg kan smokkelen en het niet op moet eten, want ik weeg straks echt veel meer als ik woensdag weer moet wegen. Maar op de een of andere manier negeer ik die stem en is dat niet wat ik ook moet? Maar ik voel me een bedrieger, een vervelend iemand die anderen laat denken dat ze een zogenaamde eetstoornis heeft, maar vervolgens wél gewoon alles naar binnen propt wat ze op een lijstje heeft gekregen.
Oké, soms gaat er een beker melk vanaf, maar soms zit er ook weer nesquick bij= overbodige calorieen! Dus eigenlijk kom ik aan mn hoeveelheid! En ik heb deze week in totaal hooguit 400 sit-ups gedaan!! Dat is helemaal niks. Bovendien word ik heel erg aan het lijntje gehouden, want ik mag wel een heel half uurtje lopen per dag en dat is echt vette shit! Ik kreeg gister op mn geweten dat ik absoluut geén handstand mag maken, want Wow kijk uit! "daar val je nog eens van af"! Bullshit!
Maar de dietiste daat er hoogstwaarschijnlijk ook gewoon van uit dat ik veel loop door het huis, of in ieder geval iets uitspook! Maar daar ligt de grote fout; ik doe geen ene flikker! Ik zit de hele dag op een en dezelfde stoel te niksen. Dvd te kijken en voor me uit te staren.
En nu ben ik ook nog eens ziek. Of eigenlijk, ik heb griep gekregen. Vanmorgen in zo'n bakje moeten plassen om verzekerd te zijn dat ik geen blaasonteking heb opgelopen, want ik had zoveel krampen onder in mn buik en bij mn liezen..
Maar het resultaat was goed en er zaten zelfs geen eiwitten meer in mn urine!!
Erg fijn, want dat betekend dat mn nieren het weer goed doen, maar bij mij gaat er dan ook een belletje rinkelen met "hallo, waar ben je mee bezig? Dit is het resultaat van weer normaal eten en je mag niet normaal eten, want dan ga je naar een normaal gewicht en een normaal gewicht is te veel!"
Ik haat dit.. Altijd weer die tweestrijd, want duh! Ik wil dit schooljaar halen en weet best dat als ik volgend jaar naar school wil dat ik weer op "gewicht" moet zijn en me goed moet voelen. Maar aaaaankomen.....?!

Anyhow, ik heb ook nog heel erg fantastisch nieuws te vertellen!! :D
Want donderdag gaan we een PUPPY ophalen! Ja, echt!!! Een levensecht hondje!!!
Ik vind het zooo coooool! Dan heb ik eindelijk iets te doen. Bovendien heb ik mn heeele 17jarige leven al een hond willen hebben en nu is het eindelijk zo ver gekomen! FANTASTISCH! Hij gaat Twister heten, LOVE!
Ik zal je er meer over vertellen als we hem hebben.

Nu ga ik maar weer de 102 dalmatiers kijken, want ja.. je moet toch iets doen hè? En ik ben nogal jeugdsentiment de laatste tijd, haha.
Wekt (leuke) herrinneringen en dat is praktisch aangezien ik niet de godganze dag aan het gezeur rondt eten wil denken. (niet dat het lukt, want het is er zelfs als ik lees/tv kijk, maar het help allicht een béétje ;)

BTW, mn vader gaat naar NL woensdag! De bofkont..

xxx